می گوییم که عاشقیم اما عاشقانه هایمان بوی عشق نمی دهد.چرا؟

چرا اینگونه است!؟؟شاید بعلت آن است که هنوز معنی واقعی عشق را نفهمیدیم یا درک نکرده ایم.

شنیدیم که عشق یعنی از غم و فراق یار سوختن.

آیا راست است؟؟

ما که سوختیم و معشوق مان هنوز...!!؟؟

عشاق میگویند:این است معنی عشق

و

ما الان میگویم :

سوختم خاکسترم را باد برد **** بهترین یارم مرا از یاد برد

بعضی از چیزها فراموش شدنی است اما برای چیزی که سوخته ای هرگز فراموشی معنایی نخواهد رفت؟؟

به امید آن روز که همه بفهمند هر چیزی فراموشی ندارد.

گرچه من و عشق من در چاله های زمان به دست فراموشی سپرده شد.

 

نوشته شده در یکشنبه 89/8/2ساعت 4:34 عصر توسط نظرات ( ) | |